Ham ipek

Özbek İpliği
Orta Asya'nın başlıca pamuk üreticisi ülkelerinden biri olan Özbekistan'ın başlıca ihraç ürünlerinden biridir. Özbekistan'da yerel pamuktan yapılmış sevk edilebilir bir pamuk ipliğidir. Orta Asya ülkesi Özbekistan, dünyanın altıncı büyük pamuk üreticisidir. Bu nedenle dünya ticaretine bir nebze yol gösteriyor. Özbek ipliği de kalite açısından birinci sınıftır ve çeşitli ülkelerde popülerdir. Kalite açısından birinci sınıf olduğu için, iplik ihracatı sadece Amerika Birleşik Devletleri'nden sonra ikinci sıradadır. Özbek ipliği Ermo'nun kullandığı ürünlerde de kullanılmaktadır. Kullanma sebebi Özbek ipliğinin kalitesidir. Bu nedenle ermo, yüksek kaliteli iplikler kullanır.  
 

ham ipek

Keten İpliği

Kısa ştapelli iplikler genel anlamda evlerde dokunan kaba kumaşların yapımında kullanılır. Uzun ştapelli iplikler ince ve muntazam yüzeyli oldukları için daha duyarlı kumaşların dokunmasında kullanılır. Örme sektöründe sadece karışım halinde kullanılabilir.Keten bitkisinin saplarından elde edilmiş keten elyafından üretilen ipliklerdir. Kısa ştapelli ve uzun ştapelli olarak iki kısma ayrılırlar. Kısa ştapelli keten iplikler kaba ve kalınca olmalarına rağmen uzun ştapelli iplikler ince ve hassastır. Kısa ştapelli iplikler hacimli bir yüzeye haiz olup düzensizlikler vardır. Uzun ştapelli iplikler ise pürüzsüz ve muntazam bir yüzeye sahiptirler. Genel olarak değerlendirilirse uzun ştapelli keten iplikler kısa ştapelli ipliklerden daha kaliteli sadece daha pahalıdır.
Örme ve triko sektöründe saf olarak kullanılamayan keten ipliği genel anlamda dokuma kumaşlardan elde edilmiş ürünlerde kullanılır. İnce kumaş ürünleri çoğu zaman yazlık kıyafetlerdir. Kaba kumaşlar ise hasır, pabuç şeklinde ürünlerde kullanılır. Bunların haricinde ev tekstili, temizlik bezleri, peçete ve mendil üretiminde ketenden faydalanılır.

Floş Viskon İpliği

Kamgarn Yün İpliği

Bu bir yün eğirme yöntemidir. Uzun, ince yün liflerinden taranan ve yeniden eğrilen yüksek kaliteli bir yün ipliğidir. Kamgarn iplikler için makine atölyesi, yün ipliklerden çok daha uzundur. Taraktan sonra cerler, taraklar, finişerler ve ring eğirme makineleri gelir. İyi güç ve minimum eşitsizlik. Yapı üniform, lifler birbirine paralel ve düzenli bir şekilde düzenlenmiştir. Bu şekilde ince iplik elde edilir. Kamgarn yün iplikleri prensipte penye pamuk ipliklerine benzer. Kamgarn eğirmede, tarama işlemi sırasında kısa lifler telef olur. Bu, ipliğin kalitesini artırır.

Kamgarn ipliklerle daha düzgün yüzeyli kumaşlar elde edilebilir. Bu kumaşlar ince yapılı, hassas dokunmuş ve örülmüş ürünlerdir. Bu kumaşların dokusu ve deseni belirgindir. Sıkı yapısından ve hacimsiz olmasından dolayı saman kadar yalıtkan değildir. Kırışıklık göstermelerine rağmen iyi ütülerler.

Döngü ipliği nedir?
Ring iplik, uzun pamuk liflerinden yapılır. Ring iplik iki tipe ayrılır: karde ve penye. İki iplik arasındaki fark, taraklama işleminden kaynaklanmaktadır. Penye işlemi, ham maddenin (pamuk) pamuğun kısa liflerini ayıran makinede bulunan bir tarak yardımıyla makineye beslendiği yoğun bir taraklama işlemidir. Kullanılan pamuğa ve makine ayarlarına bağlı olarak hammaddeden elyafın %5 - %25'i uzaklaştırılarak farklı değerlendirmeler yapılabilir.

Open end ipliğin üretilme şekli nedeniyle iplik yapısındaki lifler belli bir düzensizlik sergiler. Fakat bu düzensizlik iplik boyunca hep aynıdır. Open end ipliğin tekdüzeliği en önemlisidir. Örneğin; iplik boyunca varyasyon, düzgün olmama açısından ring ipliğe göre %10-20 daha iyi performans göstermektedir.

Penye Makine Elemanları:
Yuvarlak Tarak:
Çenelerden dışarı sarkan elyaf sakalı, yuvarlak tarak aracılığıyla taranır. Yuvarlak tarak, metal bir silindir olup üstünde yapımcı firmaya bağlı olarak 13-20 iğneli metal çubuk mevcuttur. Segment üstündeki iğneler emek verme yönüne nazaran başlarda seyrek olup, sona doğru sıklaşmaktadır (mesela birinci sırada 8 iğne/cm, sonuncu sırada 32 iğne/cm). Hem artan iğne sıklığı ve aynı zamanda giderek dikleşen iğne açısı neticesinde tarama derecesi de giderek artar. Başlangıçta daha kalınca olan iğneler sona doğru giderek incelmektedir.
 
Sabit Tarak:
Aşağıdaki iki rolü yerine getirir:
1. Liflerin arka ucunun (kancanın) taranması,
2. Elyaf sakalını tutarak koparma işlemi esnasında, liflerin tülbentten ayrılmasına destek olur.
Rieter’de; durağan tarağın hareketi ile çenelerin hareketi aynı ritimdedir ve üst çene ile tamamen senkronize çalışır. Diğer markalarda; durağan tarağın kendine özgü bir hareketi vardır.
Sabit tarakta iğneler çoğu zaman sık dizilmiş olup, düz iğneler tercih edilmektedir. Koparma silindirlerine olası olduğunca oldukca yaklaşılabilmesi için durağan tarağın iğneleri çoğu zaman eğimlidir. Sabit tarağın yüksekliği (elyaf sakalının içerisine dalma derinliği) ve koparma silindirlerine olan mesafesi ayarlanabilir.
 
Tülbendin Beslenmesi:
Beslenmekte olan tülbendin ağırlığı 65gr/mtül-80 gr/mtül içinde değişmektedir. Her tarak hareketinde beslenen tülbent miktarı (Sp) ise 4.5-6.75 mm civarındadır. Alt çenenin üstünde bulunan oluklu bir silindir, besleme sistemine nazaran ya çenenin öne doğru hareketi yada geriye doğru hareketi esnasında dönüp vatkadaki tülbent akışını kumanda eder. Vatka, rotatif sevk silindirlerinin üstünde oturtulur ve her tarak hareketinde beslenecek elyaf sakalı miktarı kadar döndürülür.
 
Ekleme Hareketi:
Her tarak hareketinde bir miktar tülbent parçası vatkadan ayrılır. Taranmış olan bu parçanın bundan önceki taranmış kısma eklenebilmesi için, koparma silindirlerinin bundan önceki vakit diliminde çekilerek taranmış olan elyaf sakalının bir kısmını geriye sevk etmesi gerekmektedir. Yani eklemenin gerçekleşebilmesi için iki ileri, bir geri elyaf sevk hareketi yapılmaktadır.
 
Taranmış Tülbendin Çekilmesi:
Yeni makinelerde taranmış tülbendi içerisinden geçirerek şerit haline getiren huni ve çıkış silindirleri tülbent akışına nazaran kenara kaydırılmış ve tülbendin asimetrik olarak çekilmesi gerçekleştirilmiştir. Tecrübeler, tülbendin asimetrik çekilmesiyle ekleme yerinin daha tertipli bulunduğunu ve huni aracılığıyla tülbent halinden şerit haline geçişte ekleme yerlerinin üst üste değil de, birbirlerini karşılayacak konumda bulunduğunu göstermiştir.
 
Penye Makinesinde Ekonomiklik ve Verimlilik:
Bir penye makinesinin ekonomikliliği; büyük bir miktarda onun verimliliği ile bağlantılı olmakla birlikte buna ilaveten, iyi ve müessir temizleme yapması ve hepsinin üstünde olan, uzun elyafları kısa elyaflardan kati olarak ayırabilme özelliğinde bulunmasına bağlıdır. Eski tip penye makinelerinde bir çok vakit tarama esnasında uzun elyaflarda da kayıplar olmaktadır. Bu makinelerde tarama yüzdesinin arttırılması ile yitik olan uzun elyaf miktarları daha da fazla artmaktadır.

Geriye Hareket Sırasında Besleme:
Tülbendin beslenmesi, elyaf sakalının kopartılıp ayrılmasından sonrasında olur. Besleme işleminin, koparma işleminden sonrasında yapıldığı sistemle çalışan penye makinelerine “geriye hareket esnasında beslemeli” penye makinesi denir.
Penye telef miktarının hesaplanmasında kullanılan öne hareket sırasındaki beslemede, koparma mesafesinden daha kısa olan lifler (asgari elyaf uzunluğu=koparma mesafesi-besleme miktarı) çekilebilir ve böylece taranmış şerit içerisine katılır.
Geriye hareket sırasındaki beslemede, şu demek oluyor ki yeni tülbent beslemesinin koparma işleminden sonrasında yapıldığı hallerde en fazlaca ekartman uzunluğuna eşit olan lifler, taranmış elyaf şeridinin içerisine dahil edilebilir. Buna mukabil; azami uzunluktaki lifler (azami elyaf uzunluğu=koparma mesafesi+besleme miktarı), telefe gidebilir. Buradan da öne hareket esnasında besleme prensibinin lif boyu kısa olan pamuklar için müsait olduğu ortaya çıkmaktadır.
 
Tarama Derecesi:
Tarama derecesi; penye ipliğinin kullanılacağı alan, hammadde ve stapel özellikleriyle alakalıdır. Gerekli tarama derecesine ve ipliğin kullanım alanına bakılırsa hammaddenin seçilme mecburiyeti vardır. Makinelerde yüksek tarama derecesini elde etmek basit bulunmasına rağmen, düşük yüzdeli tarama derecelerini elde edebilmek için, mesela geriye hareket esnasında beslemeden, öne hareket esnasında besleme benzer biçimde sistem değişikliklerine geçmek yada makinelerde temel ayar değişikliklerini icra etmek lazımdır. Penye telefini düşürmek için; alt çenenin birazcık yukarıya kaldırılması son deva olarak düşünülmelidir. Çünkü bu şekilde bir durumda yuvarlak tarak, elyaf sakalının içerisine tam olarak nüfuz edemeyeceği için pak bir tarama olamayacaktır. Tarama dereceleri şu şekildeki sıralanabilir:
> " Birinci derslik tarama,
 " Çok iyi tarama,
  Normal tarama,
  Zayıf tarama,
 < Yarım tarama.
Yüksek tarama dereceleri, ya fazlaca ince iplik imalatında yada iplik mukavemetinin devasa yükseklikte olması gerektiği durumlarda kullanılır. Her pamuğun tarama işlemine müsait olmadığı bilinmelidir.
Az miktardaki tarama, çoğu zaman temizliği iyileştirmek için kullanılır. Çünkü elyaf sakalının yuvarlak tarak telleri arasından geçmiş olduğu sırada; yabancı maddeler, irice nepsler ve kırılmış lifler bu tellere takılarak ayrılır. Yine düşük oranda meydana getirilen tarama neticesinde, penye şeridindeki liflerin paralelliği de müspet yönde bariz derecede etkilenir. Bu biçimde ipliğin kayganlığı ve parlaklığı da arttırılır.
 
Penye Telefinin Hesaplanması:
19. yüzyılda yaşayan bir mühendis olan Gegauff, penye makinesinin geliştirilmesinde mühim katkıları olmuş ve penye telef miktarının hesaplanmasında bugün için de kullanılabilen bir formül geliştirmiştir. Bu, temel olarak üçgen bir stapel diyagramıdır. Pratikte ise bu formül şöyledir:
: Geriye hareket sırasındaki besleme için geçerlidir,
: Öne hareket sırasındaki besleme için geçerlidir.
L: Kopartma mesafesi yada ekartman (çene ve kopartma silindirleri arasındaki en kısa mesafenin mm cinsinden değeri),
Sp: Her tarak hareketindeki tülbent besleme miktarı (mm/tarak vuruşu).
Bu formül fazlaca ortalama bir netice vermektedir. Gegauff’e bakılırsa penye telefi aşağıdaki formüle bakılırsa hesaplanır:
 
P: Penye telef yüzdesi (%),
F: Azami lif uzunluğu (mm).
Makineye bağlı olarak penye telefine iyi mi etki edilmiş olduğu bu formülden görülmektedir. Her tarak hareketinde mm cinsinden tülbendin beslenmesi (Sp), dar sınırlar arasında değiştirilebilir. Sp miktarının arttırılması, öne hareket esnasında besleme sistemiyle çalışan makinelerde pamuktaki temizlik derecesinin azalmasına, geriye hareket esnasında besleme sistemiyle çalışan makinelerde ise telef miktarının artmasına sebep olur. Üretim ise tülbent besleme miktarıyla doğru orantılıdır. Penye hazırlama esnasında vatkanın fazlaca iyi hazırlanabilmesi halinde (liflerin paralelliğin fazlaca iyi olması halinde), tülbent besleme miktarı Sp (mm) düzgüsel değerinin birazcık üstünde tutulabilir.
Çene ve koparma silindirleri arasındaki ekartman mesafesinin (L) olası olan en kısa değerde tutulması, penye telef oranının düşük olması açısından önemlidir.
Azami lif uzunluğunun (F) ekartman aralığından daha kısa olması halinde penye telef miktarı otomatik olarak artar.
Kısa elyaflı pamuğun penyede kullanılması ve düşük penye telef yüzdesi elde etmek için öne hareket esnasında besleme sistemi tercih edilirken (yüksek üretim); bilhassa ince iplik üretiminde tercih edilen (lüzumlu iplik mukavemetinin sağlanabilmesi için) yüksek derecedeki penye telefine ulaşmak, geriye hareket esnasında besleme sisteminde daha kolaydır.

Penye Makinesi:
Penye hazırlıktan gelen elyaf vatkası penye makinesine gelir. Penye makinesinin elemanlarında işlendikten sonrasında yeniden şerit haline gelmiş olarak fitile iletilir. Bir penye makinesinde hareketli makine elemanları olarak; tülbent besleme tertibatı, alt çene ile üst çeneden oluşan ve çoğu zaman direkt üst çene ile hareket eden durağan taraktan ibaret çene tertibatı (yuvarlak tarağın taradığı elyaf sakalı, çene ile kıstırılır), yuvarlak tarak (elyaf sakalını taramaya yarayan, üstüne değişen sıklıklarda iğnelerin dizildiği metal çubukların oluşturduğu silindir), koparma tertibatı (iki silindir çiftinden kaynaklanır ve arka silindir, çeneden dışarı sarkan elyaf sakalını kopartır), çekme tertibatı (tülbendi bir arada tutarak çeker),çekim sistemi ve taranmış şeridin istiflendiği kova tertibatı sayılabilir.
Penye Makinesinin Görevleri:
• Pamuk içindeki tüm yabancı maddeleri ve nepsleri uzaklaştırmak,
• Tarama ile kısa elyafları uzaklaştırarak, elyafın stapel boyunun ve elyaf uzunluğunun üniformitesini arttırmak,
• Elyafın paralelliğini arttırmak.
Bu 3 ana nokta, elde edilecek ipliğin düzgünlüğünü ve mukavemetini arttırır. Daha ince ipliklerin eğrilmesi olası olur. Fitil ve eğirme sırasında uçuntu miktarı azalır, yeknesak bir büküm olası olur.
Penye makinesinden sonrasında şerit halinde çıkan pamuğun, yeniden çekime doğal olarak tutulmasının nedeni; penye makinesinde tarama sırasında olabilecek düzgünsüzlüğü gidermektir.
 
Penye Makinesinin Çalışma Prensibi:
Penye makinesi kesikli bir biçimde çalışmaktadır. Tarak hareketi olarak adlandırılan her vuruş sonrasında, taranmak suretiyle yeni bir tülbent parçası beslenmekte olan vatkadan çekilir. Çenelerden dışarı sarkan elyaf sakalının taranması esnasında; koparma silindir tertibatı, yuvarlak tarak sahasının haricinde olmalıdır. Ancak bu biçimde yuvarlak tarak üstündeki teller tarama işlemini gerçekleştirebilir. Buna mukabil, koparma işlemi esnasında koparma silindirleri olası olmasıyla birlikte çeneye yaklaşmalıdır. Burada ya çene koparma silindirlerine doğru yada aksine koparma silindirleri çeneye doğru yaklaşır. İşte bu sebeple çene tertibatı hareketli olan makineler yada koparma tertibatı hareketli olan makineler ayrımı yapılır.
 
Tarak Hareketinin Safhaları:
Çene tertibatı hareketli olan bir makinede, tarak hareketi aşağıdaki safhalardan oluşmaktadır:
Çeneler arka tarafta ölü bir noktada bulunmaktadır. Üst çene, elyaf sakalını yuvarlak tarak sahasına, aşağı doğru itmektedir. Yuvarlak tarak üstündeki son sıra iğneli segmentin elyaf sakalını taramasından sonrasında, arka koparma silindiri yuvarlak tarak istikametinde, geriye hareket eder (a). Bundan sonrasında bundan önceki tarak hareketinde çekilerek, taranmış elyaf sakalına eklenmek suretiyle koparma silindirlerinin aksi yönde hareketi başlar. Alt çenenin öne doğru harekete geçmesiyle, üst çene yukarı doğru kalkar. Böylece yeni taranmış elyaf sakalı koparma silindirlerinin hareket sahasına girer (b). Bu sırada durağan ise yeni beslenmiş ama hemen hemen taranmamış elyaf sakalını kendi konumuna nazaran sol tarafta tutar. Taranmış elyaf sakalını kapan koparma silindirleri, yeniden ön tarafa (sağa) doğru hareket ederek beraberindeki elyaf sakalını bir öncekine ekler (c).
 
Öne Hareket Sırasında Besleme:
Alt çenenin öne doğru harekete geçmesiyle, üst çene yukarı doğru kalkar. Böylece yeni taranmış elyaf sakalı, koparma silindirlerinin soruşturma alanına girince bu tarz şeyleri kapan koparma silindirleri, öne doğru hareket eder. Taranmış elyaf sakalının arka silindir çifti tarafınca tutularak öne hareketi esnasında kopartılarak, bununla beraber taşınması başlarken; durağan tarak, tülbendin içerisine dalarak koparma silindirlerine doğru en yakın konuma doğru hareket ederek, daha yeni beslenmiş ama hemen hemen taranmamış olan elyaf sakalını öteki tarafta (solda) tutar. Yani taranmış elyaf sakalının kopartılması ve taranmamış elyaf sakalının beslenmesi, koparma silindirlerinin öne hareketi esnasında gerçekleşir. İşte bu sisteme nazaran çalışan penye makinelerine; “öne hareket esnasında beslemeli” penye makinesi denir.
Çenelerin ve durağan tarağın yeniden geriye hareketiyle birlikte başlangıç pozisyonuna dönülür. Az ilkin beslenmiş, ama taranmamış olan ve çenelerden sarkan elyaf sakalı; aşağıya, kısaca yuvarlak tarağa doğru bastırılır. Taranmış ve kopartılmış elyaf sakalını bir öncekine eklenmek suretiyle öne hareket etmiş olan koparma silindirleri, bu işlemin bitişinde yeniden geriye hareket ederler ve böylece yeni bir tarak hareketine adım atmak suretiyle başlangıç pozisyonuna dönülmüş olur.
Yuvarlak tarağın alt kısmında bir fırça bulunmaktadır. Bu fırça, yuvarlak taraktan daha süratli dönerek, iğnelerin dolan uçuntu ve kirleri temizler. Yine aynı alanda bulunan emiş tertibatı vasıtasıyla, fırça sürekli pak tutulur. Bir tarak hareketi 0.17-0.20 saniye sürer.

İplikçiler açısından pamuk bölgelerinin doğru tarzı büyük ehemmiyet taşır. Çünkü uzun elyaf ve yüksek temizlik derecesi pamuk fiyatlarını azımsanmayacak derecede etkilemektedir. Yüksek özelliklere sahip, ince iplik eğirebilmek için pamuğun elyaf boyunun uzun ve liflerin ince olması gerekmektedir. Yüksek iplik kalitelerinin arzulandığı durumlarda, pak ve uzun elyaflı pamuğa gereksinim duyulacağı unutulmamalıdır. Normal karde işlemi ile iplik eğirmede, yüksek nitelik özelliklerine bir ölçüye kadar ulaşılabilir. Bu sınırdan sonrasında sisteme penye işleminin ilave edilmesi kaçınılmaz olur.
Penye Sisteminin Görevleri:
1. Penyeleme işlemi sırasında; çekirdek, sap ve yaprak kırıntıları benzer biçimde çepel parçacıkları ve nepslerin uzaklaştırılmalarıyla iplik kalitesinin yükselmesi,
2. Kısa liflerin penye telefi olarak ayrılması, yoğun bir paralelleştirme ve çekim kararı iplik eğirmede etken olacak stapel uzunluğunun iyileştirilmesi.
Penye ipliğini diğerlerinden (karde ve OE iplikleri) ayıran kaliteye yönelik değerler; yüksek iplik mukavemeti, iplik düzgünlüğü, parlaklığı ve temizliğidir. Penye makinesinden çıkan şeride taranmış şerit, ayrılan telefe de penye telefi denir. Hammadde ve kullanım yerine bağlı olarak penye makinesinde -25 içinde bir telef miktarıyla çalışılır.
Kural olarak; 40Ne ve daha ince pamuk ipliği imalatlarında penye sistemi devreye sokulur. Fakat piyasada bilhassa 30Ne penye triko ipliği yoğun bir halde kullanılmaktadır. Buradaki 40Ne inceliğini, karde iplik imalatını bilhassa direnme yönüyle zorlayan bir sınır olarak kabul etmek lazımdır.
Genel olarak penye sistemi aşağıdaki basamaklardan oluşmaktadır:
• Şerit birleştirici (dublör, vatka makinesi),
• Katlı (vatkalı) cer,
• Penye (tarama) makinelerinden oluşur.
Şerit Birleştirici (Dublör, Vatka Makinesi):
Dublör, şerit birleştirici yada öteki adıyla vatka makinesi penye iplikleri için ilk hazırlama makinesidir.
Dublörde, tarak makinesinden gelen şeritler 230-260 mm eninde vatka formuna getirilir. Makine üstünde farklı sayıda şeridin bir araya getirilmesiyle vatka oluşturulur. Beslenen şerit sayısı değişim gösterebilir. Genelde 16, 20 yada 24 tarak şeridi tek sargı haline getirilir.
Dublör, çekimli yada çekimsiz olabilir. Çekimlilerde şerit 1,5-3 kat çekime doğal olarak tutulur. Diğerlerinde ise ancak germe vardır. Çekime doğal olarak tutulan elyaf şeridinin fazla kalınca olması sebebiyle çekimin test edilmesinin zorluğu çekim hatalarına niçin olur.
Dublörden sonrasında elde edilmiş vatka, kattan oluşan cere gider.
Katlı (Vatkalı) Cer:
Penye iplik üretiminde, penye dairesinin dublörden (şerit birleştirici) sonrasında ikinci hazırlık makinesidir.
Katlı cer yada öteki adıyla vatkalı cer, dublörden gelen yumağa 4-8 kat çekim vererek penye makinesine hazırlar. Bu makinede çoğu zaman dublaj 6-10’dur.
Penye makinelerinde arkadan kancalı lifler kemlinge ayrılır. Katlı cerde ise, arkadan kancalı liflerin çengelleri açılır ve daha iyi bir biçim kazandırılır. Bu nedenle kattan oluşan cer gereklidir.
Taraklardan çıkan şeridin tarama makinesine elyaf kancası önde olma suretiyle verilmesini temin için çekim şarttır. Çengelli lifler her makineye girişinde yönünü değiştirirler. Bu yüzden çekim sayısı olası olduğunca çift sayılı tutulur. Son yıllarda penye hazırlık makinelerinden şerit birleştirici ile kattan oluşan cer makineleri birleştirilerek dublajlı cer makineleri geliştirilmiştir. Bu halde penye hazırlık hattı kısaltılmış olmaktadır.

Örme Süprem Kumaşın Genel Özellikleri Süprem Kumaşlar yuvarlak örme kumaşlardır; ön ve arka yüzleri birbirinden değişik görünüşe sahiptir. Tüp olarak yada aleni en olarak üretilebilirler. Ribana ve interlok kumaşlara bakılırsa daha geniş enlerde üretilebilme imkanları vardır. Hem enine hem boyuna ortalama aynı miktarda esnerler, fazla esnetildiklerinde yöntemleri bozulabilir. Yumuşak ve hafifçe formdadırlar; huzurlu hissettirdikleri için birçok günlük giyside kullanılabilirler. Örme Süprem Kumaşın Çeşitleri Likralı Süprem, Likrasız Süprem, Jakarlı Süprem, Çift süprem (double jarse), Melanj Süprem, Boyalı Süprem, Baskılı Süprem, Vanize Süprem, Pamuklu Süprem, Viskon Süprem, Polyester Süprem vb çeşitleri bulunmaktadır. OE, Penye, Ring, Karde şeklinde değişik kalitelerde ve 10/1 den 60/1 e kadar değişik iplik numaraları kullanılarak değişik gramajlarda üretilebilmektedirler. En oldukca kullanılanları 36/1, 30/1, 20/1, 30/2 ipliklerle örülenlerdir. Çoğunlukla hafifçe gramajlı yazlık kıyafetlerde kullanılırlar. 30/2 ve daha kalınca ipliklerden örülenleri kışlık kıyafetlerde kullanılırlar. SÜPREM KUMAŞ HAKKINDA BİLMENİZ GEREKENLER Örme Süprem Kumaştan Neler Dikilir? Kullanım alanı olarak en geniş kullanım alanına haiz kumaş çeşidi süprem örme kumaşlardır diyebiliriz. Zira iç çamaşırından abiyeye birçok ürün süprem kumaştan dikilebilmektedir. Likralı ve Likrasız Pamuk Süpremler iç giyimde, yazlık giyimde ve spor giysilerin üretiminde kullanılmaktadır. Basic T-shirt, Polo Tişört, Etek, Elbise, Pantolon, Tulum, Çorap, Tayt, İç kıyafet, Pijama, Ev kıyafet, Mayo, Atlet, Külot ve çocuk giysilerinde kullanılmaktadır. Klasikleşmiş tişört modelleri haricinde günün modasına bakılırsa farklı biçim ve modellerde tişörtler de üretilmektedir. Penye Pamuklu Süpremler; iç kıyafet, ev kıyafet ve çocuk giyimde. Sentetik karışımlı Süpremler (Polyester, Poliamid, Elastan); Spor Giyim, Mayo ve Dış Giyimde. Viskon Karışımlı Süpremler; Kadın elbise, tulum, etek, gömlek vb. üretiminde kullanılmaktadır. Bunlar en oldukca kullanıldığı alanlardır sadece kullanımıyla alakalı herhangi bir engelleme yoktur. Kaynak:Ermoda İplik (ermodaiplik.com)

OPEN-END İPLİĞİ İLE RİNG İPLİĞİ ARASINDAKİ FARKLAR 1-Open-End iplik eğirmede üretim hızı Ring eğirme sistemlerine göre daha yüksektir. Bu da üretimi artırırken maliyetin düşmesini elde eden bir etkendir. 2-Open-End iplik eğirmede muamele aşamaları Ring eğirmeye bakılırsa daha kısadır. Bu da maliyeti düşürücü faktörlerdendir. 3-Open-End sisteminde üretilen iplik Ring ipliğinden daha hacimli, daha elastiki, daha emicidir ve tüylülük azdır. Çok yüksek büküm verilmemişse tutumu da iyidir. Emicilik hususi durumunun iyi olması haşıl alma yüzdesinin yüksek olmasını ve daha parlak tonların elde edilmesini sağlar. 4-Open-End sisteminde üretilen ipliğin bütününde özellikler Ring ipliğe göre daha azca değişkendir. İncelik, düzgünsüzlük, dayanıklılık v.s. iplik süresince daha azca değişir. 5-İşlem gereği Open-End ipliklerinin kesitinde yaklaşık 70-100 lif olmak zorundadır. Bu yüzdendir ki Open-End iplikleri Ring iplikleri (kesitte yaklaşık 50-70 lif gerektirir) kadar ince numaralarda üretilemezler. Örneğin Open-End sisteminde kuramsal olarak Ne40 iplik yapılabilse de pratikte Ne30 numara ipliğin üstüne çıkılmaz. 6-Open-End iplik eğirme işleminin bir teknolojik dezavantajı iplik yüzeyinde oluşan sarmal liflerdir. Eğrilmiş iplik, rotor oyuğu içine beslendiğinde liflerin bir bölümü ipliğin yüzeyine büküm yönünde sarılır. Bu özelliği Open-End iplikleri Ring ipliklerinden ayırmada kullanabiliriz. İpliği büküm yönünün tersi yönünde iki baş parmağımız ile açmaya çalıştığımızda Ring ipliklerin bükümünün açıldığını ve liflerin ortaya çıktığını ayrım edebiliriz, sadece Open-End ipliklerin yüzeyinde, yukarıda bahsedilen sarmal lifler ipliğin bükümünün açılmasına müsaade etmezler ve ipliğin kıvrılıp kaldığını görürüz. Ring ve Open-End İpliklerin büyütülmüş görüntüleri yukarıda görülmektedir. A-Kısa lifli ring ipliği, B-Uzun lifli ring ipliği C-Kısa lifli open-end ipliği, D-Uzun lifli open-end ipliği 7-Open-End ipliklerin mukavemeti Ring ipliklere bakılırsa -20 daha düşüktür. Büküm daha fazlaca artırılarak direnç artırılabilir. Fakat bu da tutumun sertleşmesine niçin olur. 8-Open-End iplikler sıklıkla kısa elyaftan üretilmiş ipliklerdir. 9-Open-End iplikler çoğu zaman devasa yükseklikte direnç gerektirmeyen birçok mamülün üretiminde kullanılmaktadır. Her geçen gün de kullanım alanı genişlemektedir.Teknolojik olarak, dokumada Open-End iplikleri atkı ve çözgü ipliği olarak kullanılabilir. Daha üniform, daha azca ince yere haiz, elastiki ve daha yüksek erozyon dayanımına haiz olması Ring ipliklere göre çözgüde kullanması için avantaj teşkil eder. Emiciliğin iyi olması nedeniyle iyi de haşıl alırlar. Atkı ipliği olarak da üniformluğu ve sürtünme mukavemeti Open-End ipliklerine kullanımda avantaj sağlar. Örme kumaşların eldesinde de Open-End iplikleri kullanılabilmektedir. Open-End ipliklerin hacimli yapısı dolayısıyla, el ve makine ipliği olarak üretilmesi son aşama uygundur. Fakat Open-End ipliklerin düşük mukavemetli oluşu negatif bir tesir olarak kendini gösterir.

Örme Kumaş Nedir? Tekstil endüstrisinin ülkemizin ekonomisine katkısı emsalsiz ölçekte büyüktür. Bunun için teoride sağlam bir halde öğrenilen tekstilin yapı taşlarından olan kumaş bilgisi de dirimsel bir ehemmiyet taşır. Tekstilde kumaşı, ipliği, elyafı yahut terbiyeyi bilmeyen başarıya ulaşmış bir üretim ortaya çıkaramaz. Bu nedenle kumaşların sınıflandırılmasında mühim bir yeri olan örme kumaş nelerdir bunu öğrenerek işe başlayabilirsiniz. Örme Kumaşların Tarihi M.Ö. 5-6.yüzyıllarda Orta Asya Türkleri ve Mısırlıların keşfettiği kabul edilen örme dokusu, hızla yayılmıştır. O zamanlar rahat şiş, tığ, mil diye malum malzemeler sonrasında yerini elastik iğnelere bırakmıştır. El örgülerinde üretim periyodu kısıtlı olduğu için, Matheew Towsend tarafınca bulunan ilk dilli ve kancalı iğne, ilk örme makinesinin ortaya çıkmasını sağladı. 1867’de ilk örme makinesi geliştirildi ve bunu 1878 yılındaki ilk yuvarlak örme makinesi takip etti. İkinci Dünya Savası sonrası örme makineleri mevzusunda bir büyüme yaşanarak, günümüzdeki mekanik tesislerin ilk temelleri atıldı. Örme Kumaşlar Örme kumaş, ipliklerin iğnelerle ilmek haline getirilmesi ve bu halde elastik ve esneki bir yüzeyin oluşmasıdır. Örme kumaşlar, 3 temel sınıfa ayrılırlar. Tek plaka örgü kumaş, Çift plaka örgü kumaş, Örme kumaş şeklindedir. Şimdi bu tarz şeyleri bir bir gruplamamız gerekirse; tek plaka örgü kumaşlar, süprem, iki iplik, üç iplik, havlu ve pike olarak gruplandırılır. Çift plaka örgü kumaşlar ise, ribana, interlok, Selanik ve kaşkorse olarak kategorize edilmiştir. Örme kumaşların da birçok değişik tipi olduğundan, tek ve çift örgü özelliğine bakılırsa değişik tekstil ürünlerinde tercih edildiklerini görürüz. Kumaş Örme Makineleri Sanayi devriminin üretimi hızlandıran kolaylıkları, tekstil sektörü için de ciddi bir ilerleme kaydetmişti. Örme makineleri, günümüzde oldukca kapsamlı bir mühendislik ürünüdür. Üretim hatalarının büyük bir kısmı, makinenin yanlış kullanılması, bitim işlemleri yahut örme dairesinin problemlerinden kaynaklanır. Örme ipliklerdeki problemler kumaşı doğrudan olarak etkiler. Piyasada kumaş dikilirken oluşurken genel yanlışlar şunlardır: İnce iplik yahut iplik kesilmesi, Kalın iplik, Delik ve patlak hataları, Elyaf topakları, İplik abrajı, Enine çizgi ve bantlar.

 Örgü İpleri

 
Farklı renklerdeki ipliklerin beraber katlanarak bükülmesi ile oluşan ipliklerdir. Bu muamele ya ring iplik makinesinde, değişik renkteki fitillerin çekildikten sonrasında bükülmesiyle yahut tek kat ipliklerin katlanmasıyla elde edilirler. Verilecek büküm miktarı ipliğin kullanılacağı yere nazaran ayarlanır. Muline ipliklerin üretiminde farklı renklerdeki aynı yada değişik elyaf türleri kullanılabilir. İpliğin özellikleri iplik üretiminde kullanılan elyafın özelliklerine bağlı olarak değişir. 

 FLOŞ (VİSKON) İPLİĞİ

 AKRİLİK İPLİĞİ

 NAYLON İPLİĞİ

 Kompak Kumaş Nedir?

Kompak iplikçilikte daha az yün, daha düzgün yüzey, daha fazla dayanıklılık, daha yüksek Uzama ve daha sıkı iplik yapısı demektir.

Orta Asya'nın başlıca pamuk üreticisi ülkelerinden biri olan Özbekistan'ın ana ihracat malının pamuk ipliği olduğu söyleniyor.

open end

open end; ring iplik eğirme çerçevelerine göre daha düşük işçilik ve enerji tüketimi ile kumaşlar üreten, iplik çekmek için iğ kullanmadıkları için makine verimli ancak nispeten daha düşük kaliteli kumaşlar elde eden bir iplik teknolojisidir. rotorları tek adımlı bir süreçle üretmek. Ayrıca "rotor dönüşü" olarak da bilinir. Günümüzde spor giyimimizin hemen hemen tamamı (özellikle denim) bu ipliklerden örülmekte veya dokunmaktadır.

İngilizce’de Combed Cotton olarak bilinen Penye Sisteminde; Penye iplikler çok ince numaralarda eğrilebilirler. Ne 30 ile Ne 50 arasındaki penye iplikler piyasada yaygın olarak üretilmektedir. Uzun lifler ve yüksek temizlik seviyeleri pamuk fiyatlarını büyük ölçüde etkilediğinden, pamuk üretim alanının doğru seçimi iplik fabrikaları için çok önemlidir. Yüksek performanslı eğrilmiş ipliklerin eğrilebilmesi için pamuğun lif boyunun uzun ve liflerin ince olması yani mikroner değerinin düşük olması gerekir. Unutulmamalıdır ki kaliteli iplik istendiği durumlarda temiz uzun lifli pamuğa ihtiyaç vardır. Normal taraklama prosesi ile eğirmede belirli bir dereceye kadar yüksek kaliteli özellikler elde edilebilir. Bu sınırlamadan sonra tımarın sisteme eklenmesi kaçınılmaz hale geldi.

KAMGARN YÜN İPLİĞİ

Yün iplikçiliği metodudur. Uzun ve ince yün elyaflarının taranmasıyla ve hemen sonra eğrilmesiyle elde edilmiş kaliteli yün ipliğidir. Kamgarn iplikçiliğinde makine parkı, ştrayhgarna nazaran fazlaca uzundur. Taraktan sonrasında çekme, tarama, finisör ve ring eğirme makineleri vardır. Mukavemeti iyi, düzgünsüzlük minimumdur. Üniform bir yapı vardır, elyaflar birbirine paralel ve tertipli bir biçimde yerleşmiştir. İnce yün iplikler bu yolla elde edilir. Kamgarn yün iplikleri ilke olarak, pamuktaki penye ipliklerine benzerler. Kamgarnda da tarama işlemiyle kısa elyaflar döküntüye giderler. Bu da ipliğin standardını arttırır.

OPEN-END PAMUK İPLİĞİ

Açık-uç eğirme sistemine nazaran üretilen ipliklerdir. En oldukca kullanılan yöntemi rotor iplikçiliğidir.Pamuk ve pamuk tipi elyaflar kullanılabilir. Rotorun içerisine düşen elyafların merkezkaç kuvvetinin etkisiyle eğrilmesi sistemine dayanır. Open-end ipliğin oluşması ring ipliği ile farklılık gösterir. Temelde makine parkında olan farklılıklar vardır. Open-end iplikçiliğinde besleme bant olarak yapılır ve oluşan iplik doğrudan olarak bobinlenir.

Penye Ring Pamuk İpliği

İnce pamuk liflerinin bir penye halkasından (penye) geçirilerek kısa lifli iplikler halinde eğrilmesiyle oluşturulan yüksek kaliteli bir pamuk ipliğidir. Penye halkası, bir splayser ve bir penye makinesinden oluşur. Bu nedenle penye iplik üretmek için gerekli makineler uzun ve pahalıdır. Malzemenin işlenmesi aşırı enerji tüketir. Bu, geniş bir kullanım yelpazesi ile yüksek kaliteli ve daha pahalı penye iplikler üretir. Kısa lifler içermediği için kısa lif haritası geliştirilmiştir. Ne 80'e kadar eğirme iplikleri üretilebilir. Pürüzsüz ve yumuşak. Karde ipliğe göre daha temiz ve düzgündür. Daha fazla güce ve daha az pürüzlülüğe sahiptir.

Penye kumaş nedir?

Son zamanlarda en popüler kumaş türü olarak adlandırılan penye kumaş aslında bir çeşit pamuk ipliğinden yapılmaktadır. Pamuk ipliklerinden üretilen penye kumaşlar oldukça kaliteli kumaşlardır. Penye kumaşın anlamı fiillerden Fransızcaya kadar dilimize yerleşmiştir. Türkçe'de tişörtler veya üstler için kullanılır. Çok uzun pamuk liflerinden yapılan bu kumaş çok yumuşaktır. Parlak yüzeyli temiz, pürüzsüz bir yüzeye sahiptir ve çok dayanıklı ve esnektir. Ayrıca penye kumaşlar görünüm olarak diğer kumaşlara göre daha kaliteli bir duruşa sahiptir.

Karde Ring Pamuk İplik

Karde ring pamuk ipliği, penye pamuk ipliğinden daha kısa olan ve taranmayan pamuk liflerinden yapılan bir pamuk ipliğidir. Karde ring ipliğin kalitesi penye ipliğe göre daha düşüktür. Bu iplikler düzensiz ve pürüzlü yüzeylere sahiptir. Dokuma ve örme sanayinde kullanılan bu ipliklerin bükümü trikoda düşük, dokumada yüksektir. Karde ring ipliğinin mukavemeti, penye ring ipliğinden daha düşük, ancak açık ipliğe göre daha yüksektir. İplik kalınlaştıkça (iplik sayısı küçülür) fiyat düşer ve iplik yapısı pürüzlü hale gelir. Genellikle Ne 6 ile Ne 30 numaralar arasında üretim yapılmaktadır.

iplik nedir?

Lifler, iplikleri oluşturmak için çeşitli şekillerde iç içe geçirilir. Bu tür ipe bazen liflerinden bazen de liflerin birbirine dolanmasından dolayı isim verilir.
İplikler kullanım alanlarına göre iki farklı kategoriye ayrılabilir. Biri nakış ve dikiş makinelerinde kullanılan iplik, diğeri ise örgü ve tığ işi gibi el sanatlarında kullanılan ipliklerdir.